Heb jij ooit overwogen iets compleet anders te doen met je leven? Je ontslag te nemen en gaan doen waar je “echt gelukkig” van wordt?
Je hebt vast verhalen gehoord van mensen in je omgeving die hun leven totaal hebben omgegooid. Ik denk dan altijd: Wat goed voor hen. Ik ben al super tevreden met mijn leven zoals het nu is. Er hoeft niets te veranderen.
Niet echt dus ;-). Dat gaat meer zo: “Ik ben bijna 30. Wat doe ik met mijn leven?! Wat voor gedisciplineerde machine ben jij? Ik ga ook direct aan de slag. Heyy, Ben & Jerry’s…”
Maar, zoals de titel al zegt: ik heb toch ook recentelijk een (voor mij) grote switch gemaakt in mijn leven: van projectmanager in de digitale media, naar bedrijfsleider van de organic saladbar “SLA” in Rotterdam. Mijn eigen bedrijf dus, in een hele andere branche, maar dan wel in de veiligheid van loondienst.
Ik ben inmiddels een paar maanden verder sinds de big change, en écht, mijn hoofd explodeert met nieuwe ervaringen en inzichten. Ik moét het ergens documenteren en delen. Dus: lucky you ;-). Dit is het begin van een reeks aan artikelen waar ik mijn zoektocht deel op gebied van je hart volgen, voor jezelf werken, je eigen talenten herkennen en meer. Maar eerst, hoe het begon:
Hoe ik van kantoor naar saladebar ging
Ik heb welgeteld nu 8 jaar gewerkt in de digitale media / creatieve industrie. Ik begon op mijn 11e met het ontwerpen van websites voor mijn favo computerspel (The Sims), en na mijn daarop volgende logische studie ben ik in het project management gerold. De ontwikkeling van websites, apps, campagnes, merkstrategieën etc waren altijd dagelijkse thema’s.
Wat begon als passie werd een taak waar ik vooral veel energie aan kwijt was.
Wat begon als een passie en bron van plezier, werd na een aantal jaar een taak die me vooral veel energie kostte. De druk van allerlei opgelegde deadlines met daarbij komende verantwoordelijkheden, gebrek aan waardering, weinig persoonlijke ontwikkeling, projecten die weinig bijdragen aan het ‘grotere goed’, of geklaag van iedereen over alles. Dat was allemaal vervelend, en vaak worden we gedreven door de dingen waar we van weg willen, maar eigenlijk wilde ik ook vooral ergens anders naartoe. Iets spannenders, voor mezelf misschien, beter voor mens en milieu, iets waar ik ook mijn creativiteit kan gebruiken…
Maarja, je hebt een ‘goede baan’ toch?
Vooral tijdens dit afgelopen jaar ben ik veel bezig geweest met mijn persoonlijke ontwikkeling. Waar wordt ik gelukkig van? Wat zijn mijn talenten? Wat is mijn missie hier op deze aardkloot?!
Ik was al een tijdje bezig met alles over gezondheid en geluk. Experimenteren met eetstijlen zoals Paleo, veganisme, verschillende workouts, het beoefenen van mindfulness, meditatie, minimalisme, NLP, om een paar te noemen. Eigenlijk wilde ik mijn inzichten graag delen over deze nieuw gevonden passie. Lyony Ozephius, een vriendin van mij en tevens top life-coach, heeft mij geholpen dit in te zien middels een paar coaching sessies (aanrader!).
Dit blog (doeeenswatanders.nl) is een resultaat hiervan. Het was in het begin een enorme drempel. Het delen van mijn ideeën. Wie ben ik om dat te zeggen? Maar na de eerste paar posts werd het eigenlijk supersimpel en een tweede natuur. En toen merkte ik: het bloggen beantwoord een grote behoefte in mij: meer delen, meer creëren, meer ontwikkelen, onderzoeken, meer kennis tot me nemen, aan het roer staan van “my own thaing”. Het liefste zou ik dat fulltime doen; schrijven, dingen onderzoeken, fotograferen, proberen. Ik wist (en weet) alleen nog niet hoe. Hoe ga ik met zoiets geld verdienen? Kan ik het wel aan om ooit anderen aan te sturen op dat niveau? Kan en wil ik de verantwoordelijkheid dragen van een bedrijf? Ik heb tenslotte al genoeg aan mijn hoofd zonder die zorgen.
Mijn logische gedachte was dat als ik nu nog niet wist hoe, dat ik het zou moeten leren. En hoe kan dat het best, dan door aan het roer te staan van een al bestaand bedrijf? Ergens waar ik zie hoe het in elkaar steekt, wat ‘normaal’ is, wat de risico’s zijn, en of ik het in me heb om een bedrijf te runnen, om die consistentie te leveren van het werk, mijn creativiteit, focus etc..
Die gedachte liet ik toch weer snel los. Want life happens, er was toch weer een leuk project bij het bureau waar ik werkte, en ik kon een training doen om me te ontwikkelen. Ik was weer even tevreden, vergat de rest en bedacht me dat ik hier toch goed zat.
Ontslag nemen
Je voelt het al aankomen. Op den duur kwam ik er niet onderuit. Ik begon langzaam slechter te presteren als project manager zijnde. Ik stelde mijn collega’s teleur omdat ik dingen begon te vergeten of gewoonweg net niet goed genoeg deed. Het werk kon me – achteraf gezien – stiekem niet zoveel meer schelen. Niets doen op dat punt zou betekenen dat ik steeds slechter zou blijven presteren. De energie was echt ver te zoeken, ondanks pogingen mezelf steeds op te peppen. Het moest veranderen. Deze ‘gemiddeldheid’ werd me teveel.
Gesprekken met mijn collega’s en daarna leidinggevende hielp me jammergenoeg niet verder binnen de organisatie. Logisch, want ik wist niet wat ik wel wilde. Ik besloot er toch echt weg te gaan. Ik nam ontslag zonder nieuwe baan in het vooruitzicht. Dat was eng en onzeker, maar ik wist:
- Ik kan op dit moment rondkomen van een klein loon. Worst case ga ik kranten rondbrengen (haha).
- Ik vertrouw erop dat er een betere plek is voor mij. De banenmarkt lijkt ook goed op dit moment.
- Zonder de noodzaak naar verandering blijf ik hier voor eeuwig en zal ik dus niet veranderen.
Dus, dan zit je na het grote woord thuis en denk je: “Shiiit.. heb ik hier goed aan gedaan?”. Ik had het toch eigenlijk best goed? Maar ja, ik kon nu niet meer terug.
Toch geen maanden thuiszitten
Mijn verwachting was dat ik maanden thuis zou zitten in afwachting van de juiste job. Het tegendeel was waar: diezelfde avond zag ik een vacature voor bedrijfsleider van SLA Rotterdam. En.. dat klonk eigenlijk perfect. Stiekem had ik altijd al in de horeca willen werken (insert romantisch idee van eten serveren aan je gasten die vervolgens helemaal blij worden), en dit leek ideaal om te leren hoe je een bedrijf runt. Het is misschien niet wat ík zou kiezen als concept of branche om in te ondernemen, maar damn, het is wel dezelfde focus op gezondheid, milieu en geluk die ik ook nastreef. Long story short, dat vond SLA ook, en nu zijn we hier.
Ik had een miljoen andere dingen kunnen doen natuurlijk. En in mijn ogen zou elke verandering veel inzicht en lessen met zich mee brengen. Maar ik voelde in mijn buik dat dit de juiste stap was. Dit is een stapje richting die vage droom. En ja, dat klinkt super romantisch (je hart volgen), maar is dat het werkelijk? En is dit dan de goede keuze? We gaan het zien.
In het volgende deel lees je over de inzichten sinds mijn switch. O.a.: hoe is het om de baas te zijn, hoe bevalt de verantwoordelijkheid, managen van je tijd, managen van je eigen functie en meer.
